Kyokushinkai Karate
Ik zal proberen uit te leggen waarom het Kyokushinkai-Karate van onschatbare waarde is voor je verdere ontwikkeling.
Het Kyokushinkai Karate staat voor :
- Discipline
- Doorzetten
- Respect
- Zelfvertrouwen
- Weerbaarheid
Kyoku betekent het uiterste. Dit betekent dat je het maximale uit elke situatie wil halen door door te zetten en je geheel te geven om zo tot het uiterste te gaan voor dat wat je wilt bereiken.
Shin betekent de waarheid. Dit betekent dat je alleen met een ijzeren discipline en juiste mentaliteit dit kan bereiken. Je zal zonder marchanderen de realiteit tegemoet moeten treden, en wanneer je dit kunt opbrengen,, sterkt dit je in je zelfvertrouwen.
Kai betekent samenwerken. Dit staat voor het samenwerken met elkaar in de juiste verhouding en altijd met het nodige respect voor ieders standpunt.
Respect is een essentieel punt in de relatie tot elk mens. Al deze boven beschreven punten zijn in mijn ogen karaktervormend en van groot opvoedkundig belang. De stijl Kyokushinkai staat bekend om zijn harde maar eerlijke vorm van Karate. Door de zware trainingen wordt je fysiek en mentaal erg sterk, je leert je beheersen met als gevolg : meer zelfver- trouwen en meer verantwoordelijkheidsgevoel
Ik ben er dan ook van overtuigd dat "Kyokushinkai Karate" positieve bijdrage kan leveren aan de verdere ontwikkeling in je leven, je school, je werk en je persoonlijk leven. Vaak vragen ouders : "Is Karate niet agressief of is Karate niet gevaarlijk ?" Nee, de praktijk wijst uit dat mensen die Karate beoefenen juist rustiger, beheerster en gedisciplineerder worden en zodoende een gevecht uit de weg zullen gaan. Mensen die Karate gaan leren met de bedoeling om dit te misbruiken, missen vaak ook de mentaliteit om de zware trainingdiscipline vol te houden. Het een sluit dus automatisch het andere uit.
In al de jaren dat ik Karate beoefen heb ik nog nooit iemand gezien die zich kwam aanmelden met het argument : Ik wil mij mentaal trainen. Zonder uitzonderingen willen zij iets doen voor of met hun lichamelijke conditie en sommige komen er zelfs voor uit om alleen vechten te leren. Het is dus helaas maar al te waar dat de doorsnee persoon die zich voor Karate komt aanmelden, ongeacht zijn leeftijd, beroep of opleiding, zich geen worst interesseert voor de mentale zijde van het Kyokushinkai-Karate. Zij leren liever "vechten" op een gezellige club of school, of leven zich uit na een dag saai werken.
Maar nu komt het .......... sommige zetten toch door, zonder enig besef wat er met henzelf zal gaan gebeuren op mentaal gebied. Als leraar ziet men de geleidelijke verandering die over de aankomende karateka voltrekt heel duidelijk. Men ziet de innerlijke verandering het eerst aan allerlei kleine uiterlijke dingen. De karateka gaat bv. op zijn spraak letten, kleed zich zorgvuldiger en let beter op hygiëne. Later treedt de fase in, waarin hij uit zichzelf beginners gaat helpen, en nog meer van dergelijke dingen. Iedere Sensei vind het dan ook prettig, wanneer een moeder of vader naar hem toekomt om te zeggen dat ze eerst wel een beetje huiverig waren geweest voor die karatelessen van hun zoon of dochter, maar er nu heel blij mee zijn. Je hoort dan ook vaak : "Het was eerst zo'n moeilijk kind meneer, maar hij is volkomen in zijn voordeel veranderd, je kent hem gewoon niet meer terug en daar ben ik reusachtig dankbaar voor."
Dit alles komt door de positieve invloed die bijna ongemerkt uitgaat van de sfeer in de dojo (trainingzaal), en door de strenge trainingdiscipline en de Japanse hoffelijkheid die steeds overal moet worden betracht. Bovendien is de dojo voor hem of haar een plaats waar hij of zij kameraadschap ervaart en op een sportieve en faire wijze eventuele extra energie en innerlijke spanningen kwijt kan. Hierdoor zal hij veel minder snel agressief reageren op situaties in het normale leven omdat hij in de dojo al geregeld zijn krachten kan meten en tevens zichzelf in de hand leert houden. Als strenge stok achter de deur is er de harde regel, dat zij die buiten de dojo ruzie zoeken en karate hiervoor gebruiken, onherroepelijk worden geroyeerd en dat zij voorgoed hun prettige trainingomgeving kwijt zijn.
Men leert zichzelf ontdekken, zichzelf vormen en zichzelf in de hand te houden. Een gouden regel is : Men moet nooit meteen met een beginnende karateka gaan praten over geestelijke of psychologische aspecten, want daar is hij nog niet rijp voor. Dit komt vanzelf na jarenlange gedisciplineerde trainingen. Door op hem in te werken op het juiste moment wordt hij als het ware wakker en wordt hiervoor ontvankelijk. Niet eerder dan begrijpt hij het Kyokushinkai- Karate. De praktijk wijst al jaren uit dat alleen de hele sterke overblijven, en dat juist deze mensen in het dagelijks leven veel profijt van het kyokushinkai karate hebben. De leraren bij Musashi zullen proberen om jullie zo goed mogelijk te begeleiden op deze moeilijke en lange weg.
Veel succes, Osu,
Shihan Sjaak van de Velde